Η πλαστική αποκατάσταση μετά από μαστεκτομή έχει τις απλές επιπτώσεις που έχει μία χειρουργική επέμβαση, καμία όμως άλλη επίπτωση στην υγεία της ασθενούς, ενώ βοηθά στην ψυχολογία της, αποκαθιστά την εξωτερική  της εικόνα και λύνει πρακτικά προβλήματα καθημερινότητας (ένδυση).

Η αποκατάσταση γίνεται κυρίως με δύο μεθόδους, τους διατατήρες ιστών και τους μυοδερματικούς κρημνούς.

Ο διατατήρας ιστών είναι ένα μπαλονάκι, που μπαίνει κάτω από τον μυ στη περιοχή της μαστεκτομής, το φουσκώνουμε σιγά - σιγά και αφού διαταθεί το δέρμα σε περίπου 2-3 μήνες, τοποθετείται μέσα στη κοιλότητα ένα ένθεμα σιλικόνης*. Στην ίδια επέμβαση μπορούμε να δημιουργήσουμε συγχρόνως και "θηλή" με διάφορες τεχνικές, αλλά και να επέμβουμε στον άλλο μαστό (ανόρθωση, σμίκρυνση, μεγέθυνση) ώστε να έχουμε το ίδιο μέγεθος και να πετύχουμε συμμετρία.

Στις αποκαταστάσεις με μυοδερματικούς κρημνούς παίρνουμε τμήμα δέρματος μαζί με το μυ από τη πλάτη ή από τη κοιλιά και καλύπτουμε το έλλειμμα που έχει προκύψει από τη μαστεκτομή. Μερικές φορές για να επιτευχθεί το επιθυμητό μέγεθος μπορεί να χρειασθεί να χρησιμοποιηθεί και ένθεμα σιλικόνης.

* τα ενθέματα σιλικόνης χρειάζονται ποτέ αντικατάσταση;

Τα σύγχρονα ενθέματα σιλικόνης είναι ασφαλή, έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής και συνήθως δεν χρειάζεται να αντικατασταθούν. Υπάρχουν όμως μερικές περιπτώσεις που μπορεί να χρειαστεί κάποια χειρουργική παρέμβαση ή ακόμη και αντικατάσταση των ενθεμάτων του στήθους:

1. Βλάβη στην ακεραιότητα του ενθέματος. Μια διαρροή ή ρήξη του ενθέματος θα μπορούσε να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή και σε αυτή τη περίπτωση το ένθεμα θα πρέπει να αντικατασταθεί άμεσα. Γι αυτό το λόγο, οι γυναίκες με ενθέματα σιλικόνης θα πρέπει να ελέγχονται με Μαγνητική μαστογραφία κάθε δύο - τρία έτη.

2. Ανάπτυξη ουλώδους ιστού και επώδυνης «κάψας». Υπερβολική ανάπτυξη ουλώδους ιστού γύρω από το ένθεμα (αντιδραστική κάψα) μπορεί να γίνει σύντομα ή με την πάροδο του χρόνου και συμβαίνει πιο συχνά σε ασθενείς που το ένθεμα σιλικόνης τοποθετήθηκε συγχρόνως με τη μαστεκτομή και μετά υποβλήθηκαν σε ακτινοθεραπεία. Μπορεί να δημιουργήσει πόνο ή έντονη δυσφορία, όπως και να «τραβήξει» το ένθεμα ψηλά στο θώρακα προκαλώντας ασυμμετρία. Σε αυτή τη περίπτωση απαιτείται χειρουργική παρέμβαση για να αφαιρεθεί ο ουλώδης ιστός, να ανακουφισθεί η ασθενής από τις ενοχλήσεις της και να βελτιωθεί η αισθητική εικόνα.

3. Μετατόπιση του ενθέματος. Με την πάροδο του χρόνου ή ακόμη και λόγω των θεραπειών, μπορούν να συμβούν διάφορες αλλαγές στο σώμα της ασθενούς. Η προοδευτική χαλάρωση του δέρματος ή η ατροφία των υποστηρικτικών μυών της περιοχής του στήθους, αλλά και αλλαγές στο βάρος της ασθενούς, πιθανόν να αλλάξουν την ανατομία της περιοχής. Το ένθεμα μπορεί να μετακινηθεί σε χαμηλότερη θέση στο θώρακα ή να αλλάξει το σχήμα και η συμμετρία των μαστών, αντίστοιχα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η επανατοποθέτηση ενθεμάτων ίδιου ή διαφορετικού μεγέθους σε συνδυασμό με διορθωτική παρέμβαση στο δέρμα ή και στον ετερόπλευρο μαστό (σμίκρυνση – ανόρθωση) μπορούν να διορθώσουν το αισθητικό αποτέλεσμα.